De lente is mijn favoriete jaargetij. Elk jaar vind ik het weer een wonder om op het Landgoed alles te zien ontluiken en de planten en bomen weer te zien ontwaken uit hun winterslaap. De vogels te zien bouwen aan hun nesten en de mannetjes die het mooiste fluiten om een vrouwtje te lokken. Het lijkt wel alsof de lente mijn zintuigen – oren, ogen, smaak – verscherpt en weer wakker schudt na een winterslaap. 

Gele en witte narcissen
In het dorp staan veel narcissen. Ik geniet er altijd van als ze in bloei staan. Over het algemeen zijn ze geel, maar er staat ook een bosje witte narcissen langs de weg. Dit jaar vragen de narcissen om mijn aandacht.
Het valt mij op dat de gele narcissen eerder bloeien dan de witte. Als ik elke dag van mijn werk naar huis rijd, valt het mij op dat de narcissen met de bloemen bijna allemaal dezelfde kant op staan. Sommige bloemen zijn wat dwars, het zijn net mensen. Door er meer op te letten op verschillende momenten van de dag, valt het mij ook op dat de meeste bloemen naar het oosten gericht zijn. Dit detail was me nog nooit opgevallen. De licht gele narcissen in de tuin op het Landgoed zijn net uitgekomen. Dit is een soort die wat later bloeit en is dubbel bloemig.

Frisse lime groene blaadjes
Ik vind het voorrecht om het Landgoed als mijn werkplek te hebben. Voor mij zijn bossen mijn thuis. Ik heb gemerkt dat ik niet kan leven zonder een bos dichtbij te hebben. Dit jaar heb ik weinig geduld en kan ik niet wachten op het moment dat de bomen ontwaken en hun frisse lime groene blaadjes weer openbarsten. De kleur van de net open gebarsten blaadjes vind ik de mooiste kleur groen. Op dit moment zie je een zachte waas met groen van het lage gewas tussen de bomen. Ook begin je bij de beuken de lichte groene waas te ontdekken. De eiken tonen later hun blad. Tussen de groene waas tref je ineens de witte bloesem aan van onder andere de krentenboompjes. Wist je dat de vruchten van deze boompjes vroeger de echte krenten waren? Dat hier ook de naam krent vandaan komt?

De eetbare lila pinksterbloem
Het gras van het Landgoed is momenteel een combinatie van groen, lila en af en toe geel. Sinds een paar jaar is de pink
sterbloem weer terug in ons grasbeeld. Dit tere lila kleurige bloemetje is een genot om naar te kijken. Een lange tijd heeft de pinksterbloem op de rode lijst gestaan en was het zeldzaam om deze te zien. Door de overbemesting van onze weilanden was de pinksterbloem uit de weilanden verdwenen. Gelukkig heeft ze haar weg naar ons landgoed gevonden. Elk jaar worden het er steeds meer. Daarom dat we ook later gaan starten met maaien zodat we volop kunnen genieten van dit mooie tere bloemetje.

Wist je dat je de pinksterbloem kunt eten? Het geeft een lichte radijsachtige smaak en de blaadjes zitten boordenvol vitamine C. De pinksterbloem is een oud natuurlijk geneesmiddel dat vroeger werd ingezet tegen scheurbuik. Hoe leuk is het om wat blaadjes en bloemetjes van de pinksterbloem in je salade te doen?

De voedende paardenbloem
De gele kleur in ons gras komt van de paardenbloem. Iedereen kent de paardenbloem en vindt het wellicht een heel gewoon plantje. Velen willen de paardenbloem niet in hun gras of in hun border zien en trekken het eruit. Dit suffige ongewenste plantje heeft een belangrijke functie voor insecten en de mens. In het voorjaar is het een belangrijke voedingsbron voor de bijen en andere insecten. Daarom dat we de paardenbloem ook laten staan in het gras.

Ook voor de mens is de paardenbloem zeer goed; de paardenbloem heeft veel mineralen en vitamines. Je kunt eigenlijk alles eten van de paardenbloem: de jonge blaadjes en de bloemen. De paardenbloem heeft een bittere smaak, de jonge blaadjes smaken minder bitter dan de oudere. Het beste is om de bladeren en de bloemen meteen te gebruiken als je ze geplukt hebt. Wil je de bloemen verwerken in de honing, tinctuur etc. dan kun je het beste de bloemen plukken die nog net open zijn. Pluk je de bloemen die al helemaal open zijn en je verwerkt deze, dan heb op een gegeven moment geen bloem meer in je honing of tinctuur, maar de zaaddozen. Net als tulpen groeit de paardenbloem ook door na de pluk.

De paardenbloem werd vroeger ingezet voor leverziektes en is vocht afdrijvend. Mocht je medicijnen gebruiken, overleg dan altijd met je arts of je wel paardenbloem kan eten, omdat het invloed kan hebben op de werking van je medicijnen.

Tips voor wildplukken
Hoe leuk is het om een salade op te vrolijken met pinksterbloemen, paardenbloemen? Vrolijk van kleur en speciaal van smaak.

  • Voordat je gaat plukken, verdiep je goed in het wildplukken; sommige planten lijken op elkaar. Hiervan kan de één eetbaar zijn en de ander giftig.
  • Pluk alleen de verse bloemen en bladeren.
  • Pluk alleen wat je op dat moment kunt verwerken.
  • Pluk niet op plekken waar veel honden lopen, of langs de een drukke weg waar veel verkeer langskomt, of waar gif wordt gebruikt.
  • Laat altijd bloemen staan, zodat de insecten en bijen ook nog hun voedsel kunnen verzamelen (en andere mensen er nog van kunnen genieten).
  • Pluk dus niet alles in één keer kaal.

De kleuren, geuren en smaken van de natuur
Ik kan zo nog wel uren doorschrijven over de verwondering van de natuur en de heerlijke smaken en geuren die de natuur met zich meebrengt. Vooruit, ik geef je nog één tip:

Kijk eens naar je omgeving alsof je het voor het eerst ziet.
En observeer een aantal planten een langere tijd,
zodat je kunt zien hoe het groeit en bloeit.
Het kan je wereld verrijken.

 We hebben nog vele andere ook eetbare en niet eetbare planten op het Landgoed staan. Hier zal ik later nog wel meer over schrijven.